Marcel Schellekens
Marcel Schellekens (NL 1954) volgde zijn opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten te Utrecht bij de afdeling grafiek. In 1994 ontving hij de Publieksprijs Grafiek Nu. Hij had exposities onder andere in New York Vancouver Tokio Edinburgh Wenen en in Nederland.
De werken van Marcel Schellekens worden gekenmerkt door de bijzonder lichtinval en de sfeer die de werken uitstralen. Inspiratie vindt Marcel dicht bij huis in de dagelijkse dingen mensen en dieren om hem heen. Hij verbeeldt uitsluitend de werkelijkheid van het leven en vraagt zodoende aandacht voor de schoonheid van de alledaagse realiteit. Marcel schildert graag ronde zachte en romantische vormen waardoor de sfeer in zijn werk ontstaat. Hij nodigt de toeschouwer uit om zelf herinneringen op te halen bij de herkenbare en sfeervolle werken. Schellekens weet pretentieloos geluk en nostalgie te vangen in zijn werk waardoor het warm en uitnodigend is.
Al vanaf zijn studietijd was hij gefascineerd door licht en kleur. Met zijn kleurenetsen heeft Schellekens in de loop der jaren een geheel eigen werkwijze ontwikkeld waarbij geen lijnen maar over elkaar gedrukte kleurvlakken voor de beeldopbouw karakteristiek zijn. Hij werkt met drie verschillende etsplaten voor de basiskleuren rood geel en blauw. Door ze transparant over elkaar heen te drukken ontstaat een rijk scala van kleurschakeringen. Het resultaat van deze bijzonder bewerkelijke techniek is schilderachtig. Marcel Schellekens weet als geen ander het licht te vatten in zijn kunstwerken en sfeer te scheppen door een juiste combinatie van warme kleuren en lichtinval.
Tot 1997 gebruikt Schellekens zijn schilderijen louter als ondersteunende schetsen voor zijn kleurenetsen. Door de onderwerpen eerst op doek vast te leggen bereikt hij in de etsen een schilderachtig en spontaan resultaat. Vanaf 1997 spendeert Schellekens echter meer aandacht aan zijn schilderstechniek. Sinds 2002 zien we de eerste autonome schilderijen verschijnen en neemt het schilderen een steeds belangrijker plaats in.
Marcel Schellekens’ belangrijkste inspiratiebron is de realiteit van het leven. Alledaagse en persoonlijke onderwerpen zien we zowel in de etsen als in de schilderijen terug. De etsen vertonen de details de schilderijen laten meer de sfeer zien. Hierin kan een aantal thema’s onderscheiden worden: mensen dieren stillevens interieurtaferelen en landschappen.
Een nostalgische en romantische sfeer is bij Schellekens overal herkenbaar. Hij laat zien dat eenvoudige dingen mooi kunnen zijn. De kijker wordt geraakt door de charme van alledaagse onderwerpen en de sfeer en warmte die de kunstwerken uitstralen geven de toeschouwer een vertrouwd en herkenbaar gevoel.